رازانی و روزنامه نگاران؛ ضرورت گذر از سوءتفاهم به تعامل

توضیحات

:::

دسته: اجتماعی |

منتشر شده در دوشنبه, 07 تیر 1395 19:49 |

حیات غرب - فیض الله پیری: هفته گذشته به بهانه بیماری مادرم چند روزی را در کرمانشاه بودم و برخی روزنامه نگاران و دوستان قدیمی رسانه ای را از نزدیک زیارت کردم. از خاطرات گفتیم و روزگار روزنامه نگاران و رسانه نگاری. رازهای رازانی را نقل کردند و نقد همراه با حمایت داشتند. انتظارات جدی تری مطرح کردند و به برخی رویکردهای مدیریتی اش نظر داشتند. شنیدم و در صفحه اول یکی از نشریات محلی هم دیدم که رازانی نیز نقد متقابلی دارد. 
رازانی را از نزدیک می شناسم و با عقاید و باورهای او به خوبی آشنایم. با اطمینان او را فرصتی برای توسعه کرمانشاه می دانم. او با ادبیات توسعه آشناست و از پتانسیل ها و ابزارها و البته سنگلاخ و مسیر صعب العبور آن شناخت دارد. او تجربه گرانسنگ استانداری کردستان را در کارنامه خود دارد. فراموش نمی کنم که شاه کلید هنر مدیریتی اش زمانی بود که بعد از انتصاب به عنوان استاندار دولت اصلاحات در کردستان، نماینگان این استان در مجلس ششم در اعتراض به عدم انتصاب استاندار بومی استعفا نوشتند و رازانی با تبدیل این اختلاف نظر حداکثری به تعامل نزدیک، گامهای اساسی برای همدلی برداشت. در زمان مدیریت او در کردستان آزادی مطبوعات جایگاه رفیعی داشت و بیشتر پروژه های اقتصادی و عمرانی دولت در کردستان از جمله پتروشیمی و تراکتور سازی و بزرگراه میاندوآب به کرمانشاه در عصر او رنگ جدی گرفت. رازانی با فرهنگ مردم همصدا و ثابت قدم بود و در دفاع از از اهالی هنر ورسانه پایش نلرزید. با دیدگاههای مختلف مشورت می کرد و منتقدان را به نشست دعوت می کرد. چنانکه یکی از چهره های شاخص معترض اصولگرایان نزد این قلم آرزوی زمان دولت اصلاحات می کرد که استاندار، مخالفان را دعوت به نقد می کرد. رازانی با آنکه در عقیده اش راسخ بود اما هیچگاه مشی میانه روی خود را تغییر نداد و در طول سالهای دولت مهر نیز که خارج از قدرت بود، همین رویه را دنبال کرد. اوبه شدت اهل رسانه است و برای اظهار نظرهای رسانه ای شفاف بیشتر از پراکنده گویی های غیر رسمی احترام قائل است. این نکته را در زمان استانداری اش در کردستان به خوبی کردم. برخلاف خلفش هیچگاه از او توصیه ای برای چگونه نوشتن نداشتم؛ درحالی که شدیدترین انتقادات را در رسانه ی همفکر با دولت می نوشتیم.
با این وجود استاندار امروز کرمانشاه خالی از نقد و عیب نیست و باید شدیدترین نقدها را بی رحمانه نوشت. شنیدم از رسانه های همسو گله مندی شدید دارد که گویی در جریان مخالف دولت قرار دارند. بعید می دانم رازانی از طرح دیدگاههای انتقادی کارشناسانه در رسانه ها دلگیر شود، اما باید دقت کرد که او استاندار و همفکر دولت و نزدیک به مردم است و در جبهه مهرورزان و دلواپسان قرار ندارد. اگرچه ممکن است در روش و منش مدیریتی و برخی انتصاب ها با عده ای اختلاف نظر داشته باشد، اما اراده ای برای توسعه کرمانشاه دارد. در امتداد امید آمده و نباید امید حداقلی مردم را در پس هشت سال دولت ناموفق مهروزان به نا امیدی تبدیل کرد؛ مخصوصا اینکه این روزها دولت در امکانات و البته عملکرد اطلاع رسانه ای ضعف جدی دارد.
با توجه به ورود نمانیدگان تازه نفس و با انگیزه در استان کرمانشاه به مجلس می توان تعاملی دوسویه با تکیه بر تجربه رازانی ایجاد کرد و گامهای اساسی برای توسعه کرمانشاه برداشت. این شیرین کاری رسانه و دولت با تعامل دوسویه امکان پذیر است. مردم به اندیشه نوگرایی و تدبیر، چشم امید بسته اند و باید این امید واقعی که کشور را در مسیر درست مدیریتی قرار داه است، تقویت کرد. واقعیت را باید پذیرفت که دولت امکانات حداقلی دارد و تا گشایش آرمانی دروازه های اقتصادی به روی ایران و تاثیر عملی آن در زندگی زمان نیاز است و نباید شتابزده با افزایش انتظارات در زمین دلواپسان بازی کرد و دولت تدبیر که تورم 42 درصدی را تک رقمی کرده است، نزد مردم ناموفق جلوه داد. مهرورزان و دلواپسان در سال آخر دولت بازیهای متفاوتی را کلید زده اند. رسانه نگاران اهل تدبیر باید مواظب باشند بخشی از این بازی گرفتار دامی نشوند که مخالفان بساط آن را هدفمند و نامحسوس گشوده اند. دلواپسان سودای بازگشت دوباره به پاستور را دارند. آنان پشت در ایستاده اند حمایت از برنامه های امیدبخش دولت از جمله در کرمانشاه برای همیشه آنان را منتظر خواهد گذاشت!

منبع : کاج آنلاین